نحوه تشخیص سن سگ ها

اگرچه تعیین سن سگ بر اساس علائم بیرونی حیوان به خصوص در سنین بالاتر تقریبا غیرممکن است، اما می توان آن را نسبت به برخی علائم و نشانه ها تخمین زد. این امر در مواردی مانند خرید و فروش حیوانات، اختلافات ملکی و همچنین در تشخیص بیماری ها بسیار حائز اهمیت است. این علائم می تواند به صاحبان حیوانات خانگی کمک کند تا سن سگی را که سابقه آن در دسترس نیست تعیین کنند. در این مقاله در مورد چگونگی تعیین سن سگ صحبت خواهیم کرد.

فرم بدن:
با افزایش سن سگ به دلیل سن و ناتوانی فعالیت بدنی آنها کاهش می یابد، بنابراین عدم تحرک آنها با ذخیره چربی و چاقی همراه است. برای فهمیدن این موضوع، چربی را زیر پای سگ احساس کنید. اگرچه این یکی از نشانه های سن سگ است، اما توجه داشته باشید که برخی از سگ ها به دلیل سبک زندگی و رژیم غذایی خاص ممکن است دچار اضافه وزن شوند.شفافیت چشم:
یکی دیگر از نشانه های سن سگ این است که چشمان سگ چقدر درخشان و شفاف است. سگ های جوان چشمانی شفاف، درخشان و براق دارند و هیچ نشانه ای از کاهش بینایی، تاری دید یا هاله ندارند. اما سگ‌های مسن‌تر با افزایش سن، کاهش دید و تاری دید را تجربه می‌کنند، هاله چشمی ایجاد می‌کنند و بیشتر مستعد ابتلا به آب مروارید هستند. گاهی اوقات سگ های جوان ممکن است به دلیل بیماری یا تصادف دچار کوری یا تاری دید شوند و این باید دانست.رنگ مو:
تغییر رنگ مو می تواند نشانه رایج پیری در انسان و سگ باشد. سگ ها همچنین می توانند با افزایش سن اطراف صورت و چشم های خود سفید شوند. البته تشخیص این موضوع در سگ هایی که موهای بدنشان در اصل سفید بود کمی سخت تر خواهد بود. اما موهای خاکستری در سگ های مو تیره می تواند نشانه واضحی از پیری باشد.تعیین سن از روی دندان
در سگ ها نیز مانند سایر حیوانات، ابتدا دندان های شیری بیرون می آیند و سپس با دندان های دائمی جایگزین می شوند. دندان های شیری کوچکتر و تیزتر از دندان های دائمی هستند و به رنگ آبی مایل به سفید هستند. برای تعیین سن سگ می توان از عوامل زیر استفاده کرد:
1- زمان ظهور و رشد دندان های شیری
2- دندان های شیری را جایگزین کنید و دندان های دائمی شوید
3- سایش دندان.
4- افتادن دندان هاتوله سگ ها در ابتدا بدون دندان به دنیا می آیند و در سه هفته اول زندگی بدون دندان هستند. در طول سه تا چهار هفته، دندان های شیری به تدریج بیرون می آیند. ابتدا دندان نیش بیرون می آید، سپس دندان های فک بالا و سپس فک پایین. به طوری که در 6-3 هفته 3 دندان جلویی، 1 دندان نیش و 3 دندان آسیاب در هر نیمه فک از لثه بیرون زده است. پس از گذشت 6 هفته تا جایگزینی دندان های دائمی، دندان های شیری از بین می روند و سطح آنها از بین می رود. دندان های شیری کوچکتر از دندان های دائمی هستند، اما ریشه های بلندتری دارند.انتقال دندان های شیری از 3.5 تا 4 ماهگی شروع می شود و تا 5 ماهگی کامل می شود. دندان های نیش دائمی در سنین 5 تا 6 سالگی به تدریج جایگزین دندان های شیری می شوند. بین 6 تا 7 ماهگی شیر و نیش دائمی به طور همزمان وجود دارند. زمان، اما طول آنها متفاوت است. در 6 ماهگی اولین دندان های دائمی ناپدید می شوند و شکل اولیه خود را می گیرند. رنگ آنها سفید چینی است و هیچ اثری از پیری و فرسودگی در آن دیده نمی شود. دندان های دائمی تا هشت ماهگی کامل می شوند و با رشد آنها خون رسانی به دندان های شیری کاهش می یابد و پس از مدتی می ریزند.سن بعد از 8 ماهگی بر اساس سایش دندان تخمین زده می شود. این روش تخمین سن نسبت به الگوهای زمان رویش دندان دقت کمتری دارد زیرا الگوهای سایش به عوامل زیادی بستگی دارد و تحت تأثیر آنها قرار می گیرد. تخمین سن از روی سایش دندان در سگ های کوچک یا سگ هایی با فک های غیر همپوشانی اغلب نادرست است.در 6 ماهگی اولین دندانی شروع می شود و در 18 ماهگی به پایان می رسد. در 1.5 تا 2 سالگی ساییدگی قسمت میانی فک پایین شروع شده و در 2.5 سالگی کامل می شود.بین 2.5 تا 3 سالگی، ساییدگی قدامی دندانهای ثنایای مرکزی فوقانی شروع می شود و تا 3.5 سالگی کامل می شود. در 3.5 تا 4 سالگی ساییدگی مرکز فک بالا شروع می شود و تا 4.5 سالگی کامل می شود.در 5/4 تا 5 سالگی نوک های جانبی فک پایین شروع به پیر شدن می کند و در 5/5 سالگی این سایش کامل می شود. در این زمان، نیش ها نیز علائم ساییدگی را نشان می دهند.در سن 6 سالگی گوشه های اصلی قدامی فک بالا ساییده می شود اما ترتیب این سایش مانند دندان های دیگر نیست زیرا به خوبی و به طور کامل روی هم قرار نمی گیرند.در سن 7 سالگی، ثنایای مرکزی فک پایین بادام شکل است. این به دلیل سایش دندان از بالا به سمت ریشه است که سطح بالایی را کج و کج می کند. در سنین 9-8 سالگی، این عارضه در قسمت میانی فک پایین و در سنین میانی فک بالا در سنین 9-10 سالگی رخ می دهد.سگ ها در 5 سالگی علائم پیری را نشان می دهند. در سن 8-7 سالگی کند می شوند، به پهلو گذاشته می شوند و اغلب با رسوب پوشیده می شوند و با افزایش سن کند و کوتاه می شوند و رسوب آنها افزایش می یابد. در سنین 12-10 سالگی، لوب های مرکزی تحتانی و به دنبال آن لوب های مرکزی بالایی سقوط می کنند. بقیه دندان های جلویی بین 12 تا 16 سالگی می ریزند. یک پیش نیاز برای سایش منظم دندان های جلو این است که کاملاً به هم برسند.اگر فک ها به گونه ای باشد که دندان ها به هم نرسند یا ابتدا دندان های ثنایای پایینی قرار گیرند، علائم ساییدگی با موارد ذکر شده متفاوت خواهد بود. بنابراین در نژادهایی مانند کولی و داشوند فک پایین آنها کوتاه است و در بوکسر، بولداگ فرانسوی، بولداگ انگلیسی و پکنی که فک بالایی آنها از نظر ژنتیکی کوتاه است، این الگو متفاوت است. سایش دندان به نوع استفاده، سبک زندگی حیوان و رژیم غذایی آن نیز بستگی دارد.ضخیم شدن ناخن و مو؛
یکی از نشانه های اصلی سن سگ علاوه بر تغییر رنگ مو، پرپشت شدن موهاست که معمولاً باعث ضخیم شدن موهای پاهای سگ می شود. همچنین می توانید به وضوح ببینید که ناخن های سگ پیر شما چقدر ضخیم است.آغاز سرطان
درد استخوان و آرتریت شایع ترین علائم پیری در سگ ها هستند. بی میلی به حرکت زیاد، بی میلی به بالا و پایین رفتن از پله ها و عدم پریدن و انجام فعالیت های بدنی زیاد می تواند نشانه آرتروز و پیری سگ باشد.عدم تحمل بیماری
با افزایش سن سگ، بیماری های مختلفی ممکن است ظاهر شود. این نتیجه نقص سیستم ایمنی سگ است. بهتر است سگ را به طور کامل واکسینه کنید و به اندازه کافی مکمل دارو و غذا به او بدهید.تست های عملکرد قلب، ریه و کلیه:
سگ های مسن قلب ضعیف تری دارند و این کاهش عملکرد قلب نیز در تنفس سگ بسیار موثر است. به همین دلیل، کارایی ریه ها کاهش می یابد. در هنگام معاینه سگ کاهش عملکرد کلیه مشاهده می شود بنابراین لازم است با نظر دامپزشک میزان فیبر و آب در رژیم غذایی سگ مسن افزایش یابد تا کلیه های سگ از کار نیفتند.حساسیت به دمای هوا:
با افزایش سن، سازگاری با دمای بدن سگ ها نیز کاهش می یابد و نمی توانند سرما و گرمای شدید را تحمل کنند. به همین دلیل، مهم است که محل خواب سگ را در مکانی قرار دهید که نه خیلی گرم باشد و نه خیلی سرد، زیرا سگ های مسن بیشتر احتمال دارد سرما بخورند.از دست دادن شنوایی:
سگ های جوان گوش های تیز و شنوایی عالی دارند. اما با افزایش سن سگ، این مقدار به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. بنابراین سگ های بزرگتر صداهای کوچکی را نمی شنوند و برای صدا زدن او باید سوت بزنید یا بدن خود را لمس کنید.

جلوگیری از گرما زدگی سگ ها و راه درمان

سکته در سگ ها یک مشکل جدی است که می تواند منجر به عواقب جدی مانند حمله قلبی شود. سگ‌ها مانند ما عرق نمی‌کنند و حتی با وجود داشتن غدد عرق در پنجه‌هایشان، تنظیم دما عمدتاً از طریق تنفس با دهان باز انجام می‌شود، اما اغلب اتفاق می‌افتد که کافی نیست. زمانی که دمای بدن به 39.5 درجه برسد، سگ در معرض خطر سکته مغزی و زمانی که به 41 درجه برسد، سگ در معرض خطر بالای آسیب اعضای بدن، حمله قلبی و مرگ قرار دارد.

علائم گرمازدگی:

تشخیص علائم گرمازدگی در سگ ها بسیار آسان است. سگ شما بسیار خسته است و می خواهد همیشه دراز بکشد و ممکن است گیج شود. اولین کاری که باید انجام دهید این است که سگ خود را از منبع گرما دور نگه دارید. مثلاً او را از ماشین بیرون بیاورید یا اگر بیرون با او بازی می کنید، او را زیر یک درخت سایه دار ببرید. مهم است که دمای بدن سگ خود را به سرعت پایین بیاورید.

خیلی ها فکر می کنند که شستن سگ با آب یخ در چنین شرایطی به سرعت دمای بدنش را پایین می آورد، اما در واقع برعکس است! از آنجایی که آب یخ باعث یخ زدن خون و احتقان رگ های سگ شما می شود، خون سرد بسیار آهسته در سراسر بدن حرکت می کند، بنابراین بهتر است از شیر آب با آب گرم استفاده کنید.

آنچه شما می توانید انجام دهید

در تابستان، سگ ها نباید در معرض نور خورشید قرار گیرند. زیرا در تابستان که دمای بیرون 30 درجه است دمای هوا در خودرویی که شیشه های بسته دارد در کمتر از 30 دقیقه به 49 درجه می رسد که برای حیوانات بسیار خطرناک و گاهی کشنده است. به دلیل عدم توانایی سگ در تعریق تمام بدن (برخلاف جلوگیری از گرمازدگی در سگ های نگهبان).

از بیرون بردن سگ در گرمای روز خودداری کنید. اگر در یک مکان بسیار گرم به ویژه گرمای شدید زندگی می کنید، سعی کنید از صبح زود و خیلی زود آن را کاهش دهید. به یاد داشته باشید که آسفالت داغ می تواند باعث سوختگی پنجه نیز شود.

از فعالیت بیش از حد سگ در طول روز خودداری کنید.

سگ ها نسبت به ما در برابر گرما مقاوم ترند. سگ را همیشه در جای خنک نگه دارید (تهویه مطبوع داخل خانه و در سایه بیرون). همیشه مقدار زیادی آب در دسترس سگ خود داشته باشید، نه فقط برای نوشیدن و دستمال مرطوب دور گردن و بدن او برای خنک نگه داشتن او.

اگر سگ شما آب دوست دارد، یک قوطی آب برای او تهیه کنید. یک وان پلاستیکی بچه بخرید و هر روز به آن آب بدهید و اجازه دهید سگتان مدتی در آن بماند.

هرگز سگ خود را در هنگام گرما در ماشین تنها نگذارید، حتی برای چند دقیقه. هر جا که می روی سگ را با خودت ببر.

خورشید) برای گرم کردن آنها بسیار استفاده می شود. سگ های کوچک و بسیار پیر و نژادهای دارای مخاط داخلی مانند پیکینز یا پاگ بیشتر در معرض گرمازدگی هستند.

وقتی صحبت از گرمازدگی سگ‌هایی به میان می‌آید، باد به سرعت اقدامات خارق‌العاده‌ای انجام داد: اگر دمای محیطی که سگ در آن قرار دارد به 41 درجه سانتی‌گراد برسد (در صورت عدم تهویه)، آسیب مغزی دائمی در حیوان رخ می‌دهد. اگر در طول گرمازدگی درمان نشود، حیوان دچار نارسایی کلیه خواهد شد. در موارد شدید و در صورت عدم توجه به موقع به درمان گرمازدگی، حیوان به کما رفته و می میرد.

سعی کنید حیوان را در حمام سرد قرار دهید، با شلنگ روی بدنش آب بپاشید، روی پشت حیوان الکل خالص بریزید و کارهای دیگری برای کاهش دمای بدن انجام دهید. همیشه دمای بدن را هر 10 دقیقه یکبار با دماسنج چک کنید تا به حد طبیعی یعنی 38-39 درجه برسد. هنگامی که دما به حد طبیعی می رسد، بدن خنک شدن را متوقف می کند. هنگام ظاهر شدن عرق، حتما با پزشک مشورت کنید و اگر حیوان به شدت بیمار است، فوراً آن را به کلینیک دامپزشکی ارسال کنید. دمای بدن از طریق تزریق سرم زیر جلدی و سایر روش های پزشکی در سطح نرمال حفظ می شود.

برای گرما زدگی سگها

می توانید با شلنگ یا آب پاش روی آن آب بریزید و یک حوله مرطوب سرد زیر بغل، ران و گردن قرار دهید. در این ناحیه، اعصاب سگ بسیار نزدیک به پوست است. بنابراین در اسرع وقت او را نزد دامپزشک ببرید، حتی اگر سگ شما خوب به نظر برسد، ممکن است برخی از اندام های داخلی او آسیب ببینند.

چه نژاد سگی برای کودکان مناسب است؟

سگ ها یکی از بهترین حیوانات خانگی هستند که می توانید در خانه داشته باشید و هرگز پشیمان نشوید. همانطور که همه می دانیم و شنیده ایم که سگ حیوانی وفادار است و هرگز به مراقب خود آسیبی نمی رساند و در هر شرایطی ما را دوست خواهد داشت پس اگر به دنبال همبازی و دوستی هستید که همیشه مهربان و دوست داشتنی باشد. از طرفی اگر بچه کوچکی دارید، یکی از نژادهای بچه سگ را انتخاب کنید و از آن مراقبت کنید.

اما سوال اصلی این است که رابطه سگ و بچه چیست؟ چه نژادهای سگ برای کودکان بی خطر هستند؟ آیا می توانید در خانه ای که بچه ها در آن هستند سگ داشته باشید؟ اینها همه سوالاتی است که برای بسیاری از والدین نگران پیش می آید.
اگرچه برای برخی از گونه ها استثنا وجود دارد، اما باید گفت که سگ ها به انسان آسیب نمی رسانند مگر اینکه بترسند و در دفاع از خود واکنش نشان دهند.قبل از معرفی نژادهای سگ که برای کودکان بی خطر هستند، به خاطر داشته باشید که انتخاب بهترین نژاد سگ برای بچه ها. و رفتار سگ شما با فرزندتان تا حد زیادی به تربیت او بستگی دارد. یکی دیگر از نکاتی که باید در انتخاب یک سگ بچه پسند در نظر گرفت این است جثه سگ ها بر رفتار آنها تاثیری نداشت.نژاد سگی که برای زندگی با کودکان مناسب استبا توجه به خصوصیات کلی که در قسمت قبل ذکر شد، متخصصان در زمینه رفتار حیوانات خانگی 10 نوع سگ را معرفی می کنند که بهتر از انواع دیگر هستند. این گونه ها برای زندگی با خانواده و فرزندان بهترین هستند.بولداگ های راحت
بولداگ ها یکی از قدیمی ترین و قدیمی ترین نژادهای سگ به حساب می آیند، بسیاری از افرادی که با سگ های این نژاد زندگی کرده اند آنها را بسیار مهربان و دوست داشتنی می دانند.
بولداگ ها بسیار پرانرژی هستند و به ندرت ناراحت می شوند. آنها راحتی را ترجیح می دهند و دوست دارند آهسته حرکت کنند. اگر بچه ها وسیله ای از بولداگ بخرند، بسیار آرام خواهند بود و عصبانی نمی شوند. این سگ های بامزه دوستان خوبی برای کودکان هستند.پاگ خنده دار

یکی دیگر از نژادهای جالب برای زندگی با کودکان پاگ است. پاگ ها شخصیت مستقل و سازگاری دارند و بسیار فعال و سرزنده هستند. همچنین برای زندگی در آپارتمان ها و اتاق های کوچک انتخاب خوبی هستند.
پاگ ها بسیار خنده دار هستند و می توانند شما و بچه هایتان را بخندانند، به خصوص اگر به درستی آموزش دیده باشند. پاگ ها قدرت یادگیری و هوش بسیار بالایی دارند. البته باید توجه داشته باشید که این نوع سگ ها اگر به درستی تربیت نشوند، می توانند رفتارهای سرسختانه و خودخواهانه از خود نشان دهند.

بطری ها عاشق کار کردن و دنبال کردن افراد هستند و از چرت زدن در طول روز لذت می برند. آنها همچنین با افرادی که می خواهند بازی کنند و کار کنند بسیار سازگار هستند.گلدن رتریور 

یکی از بهترین نژادها برای افراد در هر سنی است. گلدن رتریور یکی از معروف ترین نژادهای سگ است. نژاد گلدن رتریور اگرچه تقریباً یک سگ بزرگ است، اما بسیار مهربان و باهوش است و برای کمک به معلولان و نابینایان آموزش دیده است. پس نگران نباشید زیرا بسیار مهربان و باهوش هستند و برای کودکان بی خطر هستند.

نژاد گلدن رتریور یکی از بهترین نژادها برای افراد در هر سنی است. نژاد سگ گلدن رتریور یکی از سگ هایی است که به نژاد سگ معروف است. نژاد گلدن رتریور تقریبا یک سگ بزرگ است اما بسیار ملایم و باهوش است و برای کمک به معلولان و نابینایان آموزش دیده است. بنابراین نگران نباشید زیرا آنها برای بچه ها بسیار مهربان، باهوش و بی خطر هستند.گریفین های زیبای بروکسل
گریفون های بروکسل بسیار پرانرژی هستند و برای اعضای خانواده اشتیاق زیادی نشان می دهند. بچه ها معمولاً ظاهر این نژاد و رفتار جذاب و زیبای آنها را دوست دارند.
Brussels Gryphon مشتاق دعوت افراد جدید به خانه هایشان و تعامل با آنها است. این نژاد می تواند شروع خوبی برای بچه هایی باشد که قبلاً با حیوان خانگی زندگی نکرده اند.چارلز پادشاه اسپانیا
این نژاد شیرین عاشق در آغوش گرفتن است و دوست دارد کسی دائماً شکمش را لمس کند. این نوع سگ برای کودکانی که دوست دارند دائماً حیوانات را نوازش کنند مناسب است. اما آرامش آنها به معنای احمق بودن آنها نیست. آنها عاشق بازی هستند. آنها همچنین بسیار دوستانه هستند و ارتباط نزدیکی با انسان ها دارند.سگ چی هواهوا 

به سگ جیبی و سگ آپارتمانی معروف است و سگی بسیار ملایم و کوچک است و برای خانه هایی که بچه دارند بسیار مناسب است. رابطه سگ چیهواهوا با کودکان بسیار خوب است زیرا آنها باهوش هستند و متوجه موقعیت ها و افراد می شوند. از طرف دیگر سگ های چیهواهوا بسیار خوش اخلاق و مهربان هستند. البته باید گفت که چیهواهوا هیچ وقت برای کودکان خطرناک نیست، اما گاهی اوقات بچه ها می توانند به چیواهواها آسیب برسانند و دلیل آن این است که چیهواهواها بسیار کوچک هستند و اگر کودکی سگ را اشتباه بغل کند، سگ ممکن است آسیب ببیند و برای زفاآ. ، تعدادی دندان وجود دارد وگرنه چیهواهوا برای کودکان بسیار مناسب است.

نکاتی که در پایان باید بدانید

اکنون که نژادهای برتر سگ برای زندگی خانوادگی را می شناسید، خوب است فراموش نکنید که هر حیوانی در خانه شما یک نفر است، درست مانند مردم. هنگامی که این حیوان عضوی از خانواده شما می شود، ویژگی های اخلاقی دارد و مستقل به حساب می آید. با این حال، به یاد داشته باشید که با گذشت زمان، رفتار سگ شما ممکن است تغییر کند.

بنابراین بهتر است به فکر ایجاد محیطی سالم، آموزشی و شاد برای حیوان خانگی خود باشید و به این موضوع توجه کنید.
نکته مهم دیگری که باید بدانید این است که هیچ سگی بدون آموزش اجتماعی نمی شود و حتی سگ هایی که امروز به شما معرفی می کنیم، اگر به درستی تربیت نشوند، نمی توانند روابط دوستانه و صمیمی با کودکان برقرار کنند. در پایان از شما می خواهیم که سگ و فرزند خود را با یکدیگر تنها نگذارید. حتی بچه دوست ترین سگ ها هم باید تحت نظر شما باشند تا خدای نکرده اتفاقی برای بچه یا سگ شما بیفتد.

مراقبت از سگ خود بعد از کشیدن دندان

در حالی که همه ما دوست داریم فکر کنیم که سگهای ما برای همیشه سفیدی مروارید خود را دارند ، واقعیت این است که بسیاری از سگ ها در برخی از دوره های زندگی خود تحت دندان درآوردن قرار می گیرند. در حین کشیدن دندان سگ شما با دقت از پریز خارج می شود.

دلایل مختلفی برای ضروری بودن استخراج وجود دارد. شاید سگ شما از بیماری پیشرفته پریودنتال رنج می برد. یا شاید آسیب دیدگی باعث ترک خوردن و عفونت دندان شود. این می تواند صدمه ای به بدن سگ شما وارد کند ، بنابراین شما باید مراقب باشید تا بهترین مراقبت های ممکن را در مرحله بهبودی داشته باشید. در اینجا برخی از کارهایی که می توانید برای مراقبت از سگ خود انجام دهید پس از یک روش کشیدن دندان است.

7 کاری که می توانید برای مراقبت از سگ خود بعد از کشیدن دندان انجام دهید

شماره 1 بگذارید پوچ شما استراحت کند

هنگامی که برای اولین بار فیدو را به خانه بازگردانید ، احتمالاً آنها یک آشفتگی بزرگ خواهند بود. آنها را به رختخواب یا لانه خود بیاورید و بگذارید تا زمانی که نیاز دارند استراحت کنند.

بیهوشی بدون توجه به سن ، اندازه و نژاد سگ ها تأثیر زیادی بر روی آنها دارد. اکثر سگها ظرف مدت یک روز یا بیشتر پشت سر می گذارند. با این حال ، دیگران ممکن است تا 48 ساعت همچنان بی حال باشند.

در روزهای بعد از جراحی وضعیت سگ خود را از نزدیک کنترل کنید . اگر آنها بعد از 24 ساعت کامل در حال حرکت نیستند ، برای راهنمایی با دامپزشک تماس بگیرید.

شماره 2 داروهای تجویز شده را تهیه کنید

متأسفانه ، درد پس از بیدار شدن از بین نمی رود. توله سگ شما تا پنج روز پس از جراحی درد خواهد داشت. این کاملا طبیعی است. تماشای سگتان که در سکوت رنج می برد بسیار دشوار است ، اما تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که در آنجا باشید تا بتوانید کمی آرامش را برای شما فراهم کند.

سگ شما ممکن است از درد ناله کند ، زمان بیشتری را در خواب بگذراند ، یا حتی از وعده های غذایی خودداری کند فقط صبور باش.

بیشتر دامپزشکان برخی از داروها را برای تسکین درد تجویز می کنند. دستورالعمل های کتبی دامپزشک را برای استفاده از داروهای ضد درد دنبال کنید.

تصور نکنید که می توانید دوز بالاتری بدهید . نسخه دارویی را دنبال کنید! آن داروها قدرتمند هستند.

آنتی بیوتیک ها نیز همین طور. آنتی بیوتیک ها به شما کمک می کنند تا احتمال عفونت در محل جراحی کاهش یابد. مطمئن شوید که آن داروها را تهیه می کنید.

شماره 3 وعده های غذایی آنها را نرم کنید

معمول است که سگ ها بعد از جراحی کمی از آب یا غذا خودداری کنند. به هر حال ، درد آنها از دهانشان نشات می گیرد. شما باید آنچه می توانید انجام دهید تا سگ شما را بخورد.

کمی از کیبل زدن سخت بپرهیزید. اگر می توانید ، یک غذای نرم و نرم تهیه کنید. اما ، این کار را فقط در صورت انجام سگ خود به خوردن آن انجام دهید. شما نمی خواهید با معرفی چیزی کاملاً جدید مشکلات گوارشی ایجاد کنید.

در حالت ایده آل ، توله سگ شما باید چند ساعت پس از بازگشت به خانه یک وعده غذایی کوچک بخورد. اگر آنها این کار را نکردند ، کمی وقت بگذارید. اگر 24 ساعت از غذا خوردن آنها گذشت ، با پزشک خود مشورت کنید.

شماره 4 فعالیت بدنی را به حداقل برسانید

به محض اینکه همسفر سگ شما از استعداد بدش آورد ، سطح انرژی آنها باید به حالت عادی برگردد. این معمولاً دو روز پس از جراحی اتفاق می افتد.

اگرچه دیدن اینکه توله سگ شما دوباره مثل خود با انرژی خود عمل می کند بسیار خارق العاده است ، سعی کنید ورزش بدنی را به حداقل برسانید. تمرینات سبک و بازی ملایم خوب است. اما اجازه ندهید که سگ شما از نظر جسمی فعالیتهای سخت گیرانه ای انجام دهد تا بعد از معاینه.

شماره 5 زخم را کنترل کنید

ایده خوبی نیست که بعد از جراحی در دهان سگ خود نفخ بزنید و فضولی کنید. با این حال ، می توانید با بررسی دهان سگ خود ، این اراده را کنترل کنید.

دامپزشکان از بخیه برای بستن محل جراحی استفاده می کنند. حل آنها چندین هفته طول می کشد. ممکن است در دهان سگ یا اطراف غذای او خون مشاهده کنید. این طبیعی است.

در صورت مشاهده تورم عمده یا ریزش بیش از حد ، با دامپزشک تماس بگیرید. این می تواند نشانه آن باشد که زخم مشکلی دارد.

شماره 6 مراقب عوارض باشید

در طول دوره نقاهت سگ خود ، به رفتار او بسیار توجه کنید. چند روز طول می کشد تا دوست خزدار شما به حالت عادی برگردد. با این حال ، شما باید مراقب نشانه هایی از مشکلات احتمالی باشید.

سگ شما هنوز کاملاً واضح نیست. هنوز خطر عفونت و عوارض وجود دارد. اگر به نظر می رسد سگ شما درد بزرگی دارد ، با دامپزشک تماس بگیرید. آنها ممکن است در دهان خود پنجه باز کنند ، از خوردن غذا امتناع کنند ، یا هنگام لمس آنها علائم پرخاشگری از خود نشان دهند.

علائم جسمی مانند تورم و ریزش نیز باید باعث نگرانی شود. اگر موردی غیر عادی به نظر می رسد ، با دامپزشک تماس بگیرید. ایمن بودن بهتر از تأسف است.

شماره 7 بررسی خود را بعد از عمل انجام دهید

سرانجام ، فراموش نکنید که به معاینه بعد از عمل توله سگ خود بروید! دامپزشک شما نگاهی به زخم می اندازد و می بیند که پوچ شما چگونه بهبود می یابد. اگر همه چیز خوب به نظر برسد ، آنها کاملا واضح به شما می دهند تا به حالت عادی به زندگی برگردید.

نتیجه

تماشای بهبودی سگ خود از جراحی هرگز جالب نیست. اما ، کشیدن دندان می تواند برای حرکت به جلو مفید باشد. سگ شما بالاخره می تواند دوباره راحت زندگی کند!

در روزهای پس از عمل سگ خود کمی مرخصی بگیرید تا بتوانید بهترین مراقبت های ممکن را ارائه دهید. با کمی صبر و آسایش ، در کمترین زمان بازوی شما به حالت عادی برمی گردد

آیا سگها می توانند اوتیسم باشند؟ (علائم و رفتار)

وقتی به یک سگ یا توله سگ جوان فکر می کنید ، چه نوع تصویری ظاهر می شود؟ در بیشتر موارد ، افراد همراهان سگ را با نگرش بازیگوش ، وفاداری و تعاملات اجتماعی شایان ستایش همراه می کنند.

این موجودات به هوشمندی فوق العاده ای معروف هستند. آنها پیوندهای محکمی با سگهای دیگر و اعضای انسانی خانواده خود ایجاد می کنند. بسیاری از اوقات ، سگ ها قادر به برقراری روابط بسیار قدرتمندی هستند به طوری که گویی می توانند علی رغم عدم توانایی گفتگو با صاحبان خود ارتباط برقرار کنند. 

آنها قادر به خواندن احساسات صاحب خود و پاسخگویی متناسب با آن هستند.

اما اگر سگ شما از هیچ یک از این خصوصیات اجتماعی برخوردار نباشد چه می کنید؟

این طور نیست که سگ شما را دوست نداشته باشد. ممکن است به این دلیل باشد که او نوعی اوتیسم دارد. 

شرایط منحصر به فرد به طور معمول با انسان در ارتباط است. با این حال ، علائم رایج می تواند در سگ ها نیز وجود داشته باشد. از آن به عنوان رفتار ناکارآمد سگ یاد می شود.

اوتیسم چیست؟

برای انسان ، اوتیسم اصطلاحی گسترده است که طیف وسیعی از اختلالات مختلف را در بر می گیرد. افرادی که به این بیماری مبتلا هستند همه خصوصیات مشابهی از خود نشان می دهند. این می تواند بر تعاملات اجتماعی تأثیر بگذارد و بر نحوه شکل گیری روابط تأثیر بگذارد. ارتباط نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. مبتلایان به اوتیسم قادر به پردازش احساسات و نشانه های غیرکلامی نیستند. 

یکی از ناراحت کننده ترین خصوصیات فردی که از اوتیسم رنج می برد ، رفتار تکراری است. این اغلب به عنوان مکانیزم مقابله استفاده می شود. با این حال ، اغلب فراتر از حد مفید بودن است. این رفتارها حتی پس از ایجاد صدمات جسمی یا درد می توانند غیرقابل توقف شوند.

همه این خصوصیات مشابه در رفتار ناکارآمد سگ وجود دارد . دامپزشکان در تشخیص سگهای مبتلا به اوتیسم مردد هستند. بسیار نادر است که آنها حتی یک سگ را با رفتار ناکارآمد سگ تشخیص دهند. تحقیقات در این زمینه هنوز در مراحل ابتدایی است و در حال حاضر نمی توان به طور قطعی دانست.

چه عواملی باعث ایجاد اوتیسم در سگ ها می شود؟

اوتیسم یا رفتار ناکارآمد سگ ، یک بیماری ایدیوپاتیک است. این بدان معنی است که در حال حاضر علل دقیق آن ناشناخته است. آنچه دانشمندان و دامپزشکان می دانند این است که "ابتلا به" اوتیسم توسط سگ ها غیرممکن است. به هیچ وجه نمی توان آنها را در دوره ای از زندگی به دست آورد. مادرزادی است. اگر سگ شما از اوتیسم رنج می برد ، آنها با این بیماری به دنیا آمده اند و آن را از یکی از اقوام گذشته به ارث برده اند.

اعتقاد بر این است که سگهای مبتلا به اوتیسم فاقد نورونهای مهم در مغز خود هستند . این نورون ها وظیفه کمک به سگ ها را در یادگیری هنجارهای اجتماعی دارند. آنها به درستی نامگذاری شده اند زیرا سگها می توانند رفتار سایر سگها را منعکس کنند و یاد بگیرند که چگونه اجتماعی باشند. بدون این نورون ها ، سگ شما نمی تواند مهارت های لازم برای ایجاد روابط را پیدا کند.

علائم شایع

به دلیل اطلاعات محدود در مورد اوتیسم در سگ ها ، تشخیص این بیماری دشوار است . دامپزشکان می توانند تعدادی آزمایش را انجام دهند تا نشان دهند که پوچ شما در شرایط خاص چقدر پاسخ می دهد. با این حال ، آنها همیشه ملموس نیستند. برخلاف اوتیسم انسانی ، رفتارهای ناکارآمد سگ طیف ندارد. در عوض ، باید به نشانه های رفتاری اعتماد کنیم و آنها را با مواردی که برای سگ ها طبیعی تلقی می شود مقایسه کنیم.

این علائم در اوایل زندگی سگ شما شناخته می شوند. همانطور که قبلا ذکر شد ، این یک اختلال مادرزادی است که آنها به ارث می برند. ممکن است متوجه شوید که سگ شما به عنوان یک توله سگ دچار مشکلاتی می شود که روند آموزش را بسیار دشوار می کند. اگر مشکوک به بیماری اوتیسم هستید ، به دنبال این علائم باشید.

حداقل تعامل

سگ ها حیوانات اجتماعی هستند که عاشق بازی با انسان ها ، سگ های دیگر و هر موجود دیگری هستند. عدم تعامل در این موارد باید پرچم قرمز را برافراشته کند.

این امر به ویژه اگر سگ شما در زمان های معمول تغذیه یا پیاده روی به شما توجهی نکند ، بیشتر صادق است.

ارتباطات

سگهای مبتلا به اوتیسم غالباً همان چیزی را دارند که بعضی از افراد ممکن است شخصیت "تخت" بنامند. آنها قادر به ابراز احساسات آشکار نیستند. آنها وقتی خوشحال ، ناراحت یا هر چیزی در این بین هستند به شما اطلاع نمی دهند . حتی ممکن است متوجه شوید که سگ شما به حالتی خلسه وارد می شود که در آن مدت طولانی به یک جهت خیره می شوند.

مورد دیگری که باید به آن توجه کنید ، تماس چشمی است. سگهای مبتلا به این اختلال از تماس چشمی با شما و سگهای دیگر جلوگیری می کنند.

اختلال وسواس فکری عملی

حرکات تکراری مشخصه اصلی اوتیسم است. این رفتار می تواند شامل طیف گسترده ای از اقدامات باشد. آنها ممکن است کارهای بی ضرری مانند پیاده روی در محیط اتاق را بارها و بارها انجام دهند. در غیر این صورت ، آنها ممکن است دندانهای خود را خرد کنند یا به طور مداوم دنبال بدن خود بروند . همچنین ممکن است عادت عجیبی در سازماندهی فوق العاده چیزها مشاهده کنید.

اگرچه به نظر می رسد توله سگ شما با توجه به اندازه یا نرمی اسباب بازی های خود را روی هم قرار دهد ، اما می تواند نشان دهد که از اوتیسم رنج می برد.

واکنش به محرک

یکی از سخت ترین علائم برای مقابله با آن واکنش های نامناسب به محرک های ناآشنا است. غیر معمول نیست که سگهای مبتلا به اوتیسم حتی با کوچکترین لمس دست شما زرد یا پارس می کنند.

همچنین ممکن است نسبت به صداهای غیر منتظره واکنش بیش از حد نشان دهند. این به این دلیل است که آنها توانایی کنار آمدن با تجربیات جدید را ندارند. سگ شما همچنین ممکن است از محیط ها یا موقعیت های جدید جلوگیری کند. آنها در یک مکان امن که راحت هستند عقب نشینی می کنند.

بی حالی

بسیاری از علائم قبلی منجر به افزایش بی حالی می شود. سگهای مبتلا به اوتیسم ترجیح می دهند به جای اینکه بیرون بروند یا بازی کنند ، در تمام طول روز دور از استراحت باشند. آنها تقریباً به هر چیزی در اطرافشان علاقه نشان می دهند. این می تواند نگران کننده باشد ، به خصوص اگر سگ شما نژادی است که به داشتن انرژی بالایی مشهور است.

اوتیسم در سگ ها چگونه درمان می شود؟

اولین کاری که باید انجام دهید در صورت مشکوک بودن به اوتیسم سگ ، بردن وی به دامپزشک است. آنها می توانند آزمایشات بی شماری را انجام دهند و با شما کار کنند تا یک برنامه مراقبتی ایجاد کنند که برای آنها مفید باشد. در حالی که هیچ درمانی شناخته شده برای اوتیسم وجود ندارد ، شما می توانید نقش خود را برای جلوگیری از رفتارهای ناخواسته انجام دهید و سگ خود را راحت نگه دارید.

نکته اصلی ایجاد یک فضای خوشامدگویی و جلوگیری از عوامل احتمالی رفتاری است.

یک منطقه امن ایجاد کنید

هنگامی که به سگهایی که مبتلا به اوتیسم هستند تحریکاتی ارائه می شود که با آنها راحت نیستند واکنش نشان می دهند. بهترین کار برای آنها این است که به مکانی بروند که احساس امنیت کنند. شما باید این فضا را برای آنها ایجاد کنید و اطمینان حاصل کنید که آنها هر زمان که به آنها احتیاج داشتند دسترسی پیدا می کنند. این می تواند تخت سگ ، لانه خانه یا اتاق خاص آنها باشد.

با یک برنامه معمول روبرو شوید

سگ ها موجوداتی عادی هستند بدون توجه به اینکه از اوتیسم رنج می برند یا نه. همراه سگ شما یاد می گیرد که چگونه کارها نسبتاً سریع انجام می شود. اگر در طول زندگی سگ خود به این برنامه پایبند باشید ، آنها رشد می کنند. برای سگهای مبتلا به اوتیسم ، این روال عادی مانند یک پتو امنیتی است. آنها می دانند که چه کاری انجام دهند ، چه زمانی این کار را انجام دهند و چه انتظاری داشته باشند.

موارد جدید را به آرامی معرفی کنید

اگر می خواهید چیزهای جدیدی به سگ خود معرفی کنید ، مطمئن شوید که این کار را به آرامی انجام می دهید. محرک های جدید می توانند برای یک سگ مبتلا به اوتیسم بسیار ترسناک باشند ، بنابراین باید کارها را کمی کندتر انجام دهید.

اگر به آنها اسباب بازی جدیدی می دهید ، بگذارید ابتدا وقت بگذارند تا آن را بیرون بیاورند. اگر مبلمان جدیدی تهیه می کنید ، از همان ابتدا شروع کنید. اگرچه ممکن است در ابتدا کمی ناامید کننده باشد ، اما به آرامی برد کارها در طولانی مدت به نفع سگ شما خواهد بود.

به محدودیت های آنها احترام بگذارید

فقط به خاطر این کار نباید سگ خود را در موقعیت های ناخوشایند قرار دهید. سگهای مبتلا به اوتیسم نیازهای منحصر به فردی دارند و برخی از بخشهای شخصیت آنها به سادگی قابل تغییر نیست. در حالی که می توانید در مورد معرفی سگ خود به خانه جدید قاطع باشید ، اما نمی توانید سگ خود را مجبور به محبت بیشتر کنید.

این مهم است که شما بپذیرید سگ شما متفاوت است و به نیازهای او احترام بگذارید. سگ شما ممکن است دوست نداشته باشد لمس شود. گرچه این می تواند دلخراش باشد ، شما باید به خواسته های آنها احترام بگذارید و هیچ چیز را مجبور نکنید ، مگر اینکه کاملاً مجبور شوید.

دستورات را ساده نگه دارید

وقتی با سگ خود صحبت می کنید ، خیلی ساده است که چیزها را ساده نگه دارید. از دستورات و حرکات دستی یک کلمه ای استفاده کنید که درک آنها آسان باشد. مکالمه با آنها با یک رشته طولانی از دستورات فقط آنها را تحت فشار قرار می دهد. آنها نه تنها آنچه شما می گویید انجام نمی دهند ، بلکه ممکن است فرار کنند و پنهان شوند.

رژیم و ورزش

رژیم غذایی و ورزش از اجزای حیاتی سلامت روان و جسم خوب است. هنگامی که انسان مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می شود ، تغییر در رژیم غذایی اغلب توصیه می شود. در حالی که هیچ مدرک فعلی وجود ندارد که نشان دهد انجام همین کار برای یک سگ ممکن است کمک کند ، اما صدمه ای نمی زند.

با دامپزشک خود مشورت کنید تا ببینید توصیه آنها چیست. یک رژیم غذایی با کیفیت بالا ممکن است به کاهش علائم و بهبود رفتار کمک کند.

ورزش می تواند به کاهش اضطراب کمک کند . سگ شما قادر خواهد بود از شر تمام این انرژی عصبی خلاص شود و آن را برای چیز مفیدی قرار دهد. فراتر از مزایای جسمی ، ورزش همچنین می تواند به عنوان بخشی از برنامه روزمره آنها مورد استفاده قرار گیرد. پایبندی به یک رژیم راحت باعث می شود احساس امنیت و شادی بیشتری داشته باشند.

داروها

فلوکستین دارویی است که برای درمان اوتیسم و ​​OCD در انسان و سگ استفاده می شود. این هدف برای بهبود این اختلال نیست ، اما ممکن است به کاهش برخی از علائم کمک کند. این می تواند سگ شما را آرامتر کند به طوری که آنها رفتارهای ناخواسته را کمتر نشان می دهند. 

این دارو در حال انجام است اما ممکن است معجزه هایی برای سلامت کلی سگ شما ایجاد کند. این ممکن است به آنها کمک کند تا زندگی عادی تری داشته باشند. با دامپزشک صحبت کنید تا ببینید آیا مصرف آن برای سگ شما بی خطر است یا ممکن است نتایج مثبتی را برای مسائل منحصر به فرد سگ شما فراهم کند

آیا نژادهایی برای تجربه اوتیسم احتمال بیشتری دارند؟

در حالی که اطلاعات محدودی در مورد این موضوع وجود دارد ، یک مطالعه در سال 2011 نشان داد که یک ارتباط احتمالی بین اوتیسم و ​​بول تریر وجود دارد. این نژاد به دلیل الگوهای رفتاری عجیب و غریب مشهور است. بسیاری از سگهای این نژاد رفتارهای OCD مانند تعقیب دم خود را نشان می دهند. اگرچه ممکن است این امر به اندازه کافی بی گناه به نظر برسد ، اما بسیاری از سگها چنان به این عمل اختصاص داده اند که باعث آسیب دیدگی بدن آنها می شوند.

این مطالعه نشان داد که سگهایی که این کار را انجام می دهند دارای بسیاری از خصوصیات مشابه با انسانهای مبتلا به اوتیسم هستند. سپس ، در سال 2014 ، مطالعه دیگری نشان داد که انسان های مبتلا به اوتیسم و ​​بول تریرها دارای سطح بالاتری از هورمون ها هستند که نوروتانسین و کورتیکوتروفین آزاد می کنند.

این مطالعات به ارائه اطلاعات بیشتر در مورد اوتیسم به طور کلی کمک کرده است. داده های جمع آوری شده به محققان اجازه می دهد داروی جدید OCD تولید کنند که برای انسان و حیوان استفاده می شود.

نتیجه

سگ ها موجودات پیچیده ای هستند که مانند انسان ها قادر به ابتلا به اوتیسم هستند. اگر سگ شما علائمی را نشان می دهد ، بهتر است آنها را برای تجزیه و تحلیل بیشتر به دامپزشک ببرید.

داشتن یک سگ اوتیسم می تواند سخت باشد ، به خصوص اگر آنها همان سطح محبت شما را نشان ندهند. با این حال ، مهم است که شما قوی بمانید و در کنار سگ خود باشید. با چند تغییر کوچک ، می توانید خانه خود را به مکانی امن تبدیل کنید که سگ شما بتواند در آن رشد کند.