حیوانات خانگی کیوت

ارائه آخرین و به روزترین اخبار و اطلاعات درباره حیوانات خانگی

حیوانات خانگی کیوت

ارائه آخرین و به روزترین اخبار و اطلاعات درباره حیوانات خانگی

آیا سگها می توانند اوتیسم باشند؟ (علائم و رفتار)

وقتی به یک سگ یا توله سگ جوان فکر می کنید ، چه نوع تصویری ظاهر می شود؟ در بیشتر موارد ، افراد همراهان سگ را با نگرش بازیگوش ، وفاداری و تعاملات اجتماعی شایان ستایش همراه می کنند.

این موجودات به هوشمندی فوق العاده ای معروف هستند. آنها پیوندهای محکمی با سگهای دیگر و اعضای انسانی خانواده خود ایجاد می کنند. بسیاری از اوقات ، سگ ها قادر به برقراری روابط بسیار قدرتمندی هستند به طوری که گویی می توانند علی رغم عدم توانایی گفتگو با صاحبان خود ارتباط برقرار کنند. 

آنها قادر به خواندن احساسات صاحب خود و پاسخگویی متناسب با آن هستند.

اما اگر سگ شما از هیچ یک از این خصوصیات اجتماعی برخوردار نباشد چه می کنید؟

این طور نیست که سگ شما را دوست نداشته باشد. ممکن است به این دلیل باشد که او نوعی اوتیسم دارد. 

شرایط منحصر به فرد به طور معمول با انسان در ارتباط است. با این حال ، علائم رایج می تواند در سگ ها نیز وجود داشته باشد. از آن به عنوان رفتار ناکارآمد سگ یاد می شود.

اوتیسم چیست؟

برای انسان ، اوتیسم اصطلاحی گسترده است که طیف وسیعی از اختلالات مختلف را در بر می گیرد. افرادی که به این بیماری مبتلا هستند همه خصوصیات مشابهی از خود نشان می دهند. این می تواند بر تعاملات اجتماعی تأثیر بگذارد و بر نحوه شکل گیری روابط تأثیر بگذارد. ارتباط نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. مبتلایان به اوتیسم قادر به پردازش احساسات و نشانه های غیرکلامی نیستند. 

یکی از ناراحت کننده ترین خصوصیات فردی که از اوتیسم رنج می برد ، رفتار تکراری است. این اغلب به عنوان مکانیزم مقابله استفاده می شود. با این حال ، اغلب فراتر از حد مفید بودن است. این رفتارها حتی پس از ایجاد صدمات جسمی یا درد می توانند غیرقابل توقف شوند.

همه این خصوصیات مشابه در رفتار ناکارآمد سگ وجود دارد . دامپزشکان در تشخیص سگهای مبتلا به اوتیسم مردد هستند. بسیار نادر است که آنها حتی یک سگ را با رفتار ناکارآمد سگ تشخیص دهند. تحقیقات در این زمینه هنوز در مراحل ابتدایی است و در حال حاضر نمی توان به طور قطعی دانست.

چه عواملی باعث ایجاد اوتیسم در سگ ها می شود؟

اوتیسم یا رفتار ناکارآمد سگ ، یک بیماری ایدیوپاتیک است. این بدان معنی است که در حال حاضر علل دقیق آن ناشناخته است. آنچه دانشمندان و دامپزشکان می دانند این است که "ابتلا به" اوتیسم توسط سگ ها غیرممکن است. به هیچ وجه نمی توان آنها را در دوره ای از زندگی به دست آورد. مادرزادی است. اگر سگ شما از اوتیسم رنج می برد ، آنها با این بیماری به دنیا آمده اند و آن را از یکی از اقوام گذشته به ارث برده اند.

اعتقاد بر این است که سگهای مبتلا به اوتیسم فاقد نورونهای مهم در مغز خود هستند . این نورون ها وظیفه کمک به سگ ها را در یادگیری هنجارهای اجتماعی دارند. آنها به درستی نامگذاری شده اند زیرا سگها می توانند رفتار سایر سگها را منعکس کنند و یاد بگیرند که چگونه اجتماعی باشند. بدون این نورون ها ، سگ شما نمی تواند مهارت های لازم برای ایجاد روابط را پیدا کند.

علائم شایع

به دلیل اطلاعات محدود در مورد اوتیسم در سگ ها ، تشخیص این بیماری دشوار است . دامپزشکان می توانند تعدادی آزمایش را انجام دهند تا نشان دهند که پوچ شما در شرایط خاص چقدر پاسخ می دهد. با این حال ، آنها همیشه ملموس نیستند. برخلاف اوتیسم انسانی ، رفتارهای ناکارآمد سگ طیف ندارد. در عوض ، باید به نشانه های رفتاری اعتماد کنیم و آنها را با مواردی که برای سگ ها طبیعی تلقی می شود مقایسه کنیم.

این علائم در اوایل زندگی سگ شما شناخته می شوند. همانطور که قبلا ذکر شد ، این یک اختلال مادرزادی است که آنها به ارث می برند. ممکن است متوجه شوید که سگ شما به عنوان یک توله سگ دچار مشکلاتی می شود که روند آموزش را بسیار دشوار می کند. اگر مشکوک به بیماری اوتیسم هستید ، به دنبال این علائم باشید.

حداقل تعامل

سگ ها حیوانات اجتماعی هستند که عاشق بازی با انسان ها ، سگ های دیگر و هر موجود دیگری هستند. عدم تعامل در این موارد باید پرچم قرمز را برافراشته کند.

این امر به ویژه اگر سگ شما در زمان های معمول تغذیه یا پیاده روی به شما توجهی نکند ، بیشتر صادق است.

ارتباطات

سگهای مبتلا به اوتیسم غالباً همان چیزی را دارند که بعضی از افراد ممکن است شخصیت "تخت" بنامند. آنها قادر به ابراز احساسات آشکار نیستند. آنها وقتی خوشحال ، ناراحت یا هر چیزی در این بین هستند به شما اطلاع نمی دهند حتی ممکن است متوجه شوید که سگ شما به حالتی خلسه وارد می شود که در آن مدت طولانی به یک جهت خیره می شوند.

مورد دیگری که باید به آن توجه کنید ، تماس چشمی است. سگهای مبتلا به این اختلال از تماس چشمی با شما و سگهای دیگر جلوگیری می کنند.

اختلال وسواس فکری عملی

حرکات تکراری مشخصه اصلی اوتیسم است. این رفتار می تواند شامل طیف گسترده ای از اقدامات باشد. آنها ممکن است کارهای بی ضرری مانند پیاده روی در محیط اتاق را بارها و بارها انجام دهند. در غیر این صورت ، آنها ممکن است دندانهای خود را خرد کنند یا به طور مداوم دنبال بدن خود بروند همچنین ممکن است عادت عجیبی در سازماندهی فوق العاده چیزها مشاهده کنید.

اگرچه به نظر می رسد توله سگ شما با توجه به اندازه یا نرمی اسباب بازی های خود را روی هم قرار دهد ، اما می تواند نشان دهد که از اوتیسم رنج می برد.

واکنش به محرک

یکی از سخت ترین علائم برای مقابله با آن واکنش های نامناسب به محرک های ناآشنا است. غیر معمول نیست که سگهای مبتلا به اوتیسم حتی با کوچکترین لمس دست شما زرد یا پارس می کنند.

همچنین ممکن است نسبت به صداهای غیر منتظره واکنش بیش از حد نشان دهند. این به این دلیل است که آنها توانایی کنار آمدن با تجربیات جدید را ندارند. سگ شما همچنین ممکن است از محیط ها یا موقعیت های جدید جلوگیری کند. آنها در یک مکان امن که راحت هستند عقب نشینی می کنند.

بی حالی

بسیاری از علائم قبلی منجر به افزایش بی حالی می شود. سگهای مبتلا به اوتیسم ترجیح می دهند به جای اینکه بیرون بروند یا بازی کنند ، در تمام طول روز دور از استراحت باشند. آنها تقریباً به هر چیزی در اطرافشان علاقه نشان می دهند. این می تواند نگران کننده باشد ، به خصوص اگر سگ شما نژادی است که به داشتن انرژی بالایی مشهور است.

اوتیسم در سگ ها چگونه درمان می شود؟

اولین کاری که باید انجام دهید در صورت مشکوک بودن به اوتیسم سگ ، بردن وی به دامپزشک است. آنها می توانند آزمایشات بی شماری را انجام دهند و با شما کار کنند تا یک برنامه مراقبتی ایجاد کنند که برای آنها مفید باشد. در حالی که هیچ درمانی شناخته شده برای اوتیسم وجود ندارد ، شما می توانید نقش خود را برای جلوگیری از رفتارهای ناخواسته انجام دهید و سگ خود را راحت نگه دارید.

نکته اصلی ایجاد یک فضای خوشامدگویی و جلوگیری از عوامل احتمالی رفتاری است.

یک منطقه امن ایجاد کنید

هنگامی که به سگهایی که مبتلا به اوتیسم هستند تحریکاتی ارائه می شود که با آنها راحت نیستند واکنش نشان می دهند. بهترین کار برای آنها این است که به مکانی بروند که احساس امنیت کنند. شما باید این فضا را برای آنها ایجاد کنید و اطمینان حاصل کنید که آنها هر زمان که به آنها احتیاج داشتند دسترسی پیدا می کنند. این می تواند تخت سگ ، لانه خانه یا اتاق خاص آنها باشد.

با یک برنامه معمول روبرو شوید

سگ ها موجوداتی عادی هستند بدون توجه به اینکه از اوتیسم رنج می برند یا نه. همراه سگ شما یاد می گیرد که چگونه کارها نسبتاً سریع انجام می شود. اگر در طول زندگی سگ خود به این برنامه پایبند باشید ، آنها رشد می کنند. برای سگهای مبتلا به اوتیسم ، این روال عادی مانند یک پتو امنیتی است. آنها می دانند که چه کاری انجام دهند ، چه زمانی این کار را انجام دهند و چه انتظاری داشته باشند.

موارد جدید را به آرامی معرفی کنید

اگر می خواهید چیزهای جدیدی به سگ خود معرفی کنید ، مطمئن شوید که این کار را به آرامی انجام می دهید. محرک های جدید می توانند برای یک سگ مبتلا به اوتیسم بسیار ترسناک باشند ، بنابراین باید کارها را کمی کندتر انجام دهید.

اگر به آنها اسباب بازی جدیدی می دهید ، بگذارید ابتدا وقت بگذارند تا آن را بیرون بیاورند. اگر مبلمان جدیدی تهیه می کنید ، از همان ابتدا شروع کنید. اگرچه ممکن است در ابتدا کمی ناامید کننده باشد ، اما به آرامی برد کارها در طولانی مدت به نفع سگ شما خواهد بود.

به محدودیت های آنها احترام بگذارید

فقط به خاطر این کار نباید سگ خود را در موقعیت های ناخوشایند قرار دهید. سگهای مبتلا به اوتیسم نیازهای منحصر به فردی دارند و برخی از بخشهای شخصیت آنها به سادگی قابل تغییر نیست. در حالی که می توانید در مورد معرفی سگ خود به خانه جدید قاطع باشید ، اما نمی توانید سگ خود را مجبور به محبت بیشتر کنید.

این مهم است که شما بپذیرید سگ شما متفاوت است و به نیازهای او احترام بگذارید. سگ شما ممکن است دوست نداشته باشد لمس شود. گرچه این می تواند دلخراش باشد ، شما باید به خواسته های آنها احترام بگذارید و هیچ چیز را مجبور نکنید ، مگر اینکه کاملاً مجبور شوید.

دستورات را ساده نگه دارید

وقتی با سگ خود صحبت می کنید ، خیلی ساده است که چیزها را ساده نگه دارید. از دستورات و حرکات دستی یک کلمه ای استفاده کنید که درک آنها آسان باشد. مکالمه با آنها با یک رشته طولانی از دستورات فقط آنها را تحت فشار قرار می دهد. آنها نه تنها آنچه شما می گویید انجام نمی دهند ، بلکه ممکن است فرار کنند و پنهان شوند.

رژیم و ورزش

رژیم غذایی و ورزش از اجزای حیاتی سلامت روان و جسم خوب است. هنگامی که انسان مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می شود ، تغییر در رژیم غذایی اغلب توصیه می شود. در حالی که هیچ مدرک فعلی وجود ندارد که نشان دهد انجام همین کار برای یک سگ ممکن است کمک کند ، اما صدمه ای نمی زند.

با دامپزشک خود مشورت کنید تا ببینید توصیه آنها چیست. یک رژیم غذایی با کیفیت بالا ممکن است به کاهش علائم و بهبود رفتار کمک کند.

ورزش می تواند به کاهش اضطراب کمک کند . سگ شما قادر خواهد بود از شر تمام این انرژی عصبی خلاص شود و آن را برای چیز مفیدی قرار دهد. فراتر از مزایای جسمی ، ورزش همچنین می تواند به عنوان بخشی از برنامه روزمره آنها مورد استفاده قرار گیرد. پایبندی به یک رژیم راحت باعث می شود احساس امنیت و شادی بیشتری داشته باشند.

داروها

فلوکستین دارویی است که برای درمان اوتیسم و ​​OCD در انسان و سگ استفاده می شود. این هدف برای بهبود این اختلال نیست ، اما ممکن است به کاهش برخی از علائم کمک کند. این می تواند سگ شما را آرامتر کند به طوری که آنها رفتارهای ناخواسته را کمتر نشان می دهند. 

این دارو در حال انجام است اما ممکن است معجزه هایی برای سلامت کلی سگ شما ایجاد کند. این ممکن است به آنها کمک کند تا زندگی عادی تری داشته باشند. با دامپزشک صحبت کنید تا ببینید آیا مصرف آن برای سگ شما بی خطر است یا ممکن است نتایج مثبتی را برای مسائل منحصر به فرد سگ شما فراهم کند

آیا نژادهایی برای تجربه اوتیسم احتمال بیشتری دارند؟

در حالی که اطلاعات محدودی در مورد این موضوع وجود دارد ، یک مطالعه در سال 2011 نشان داد که یک ارتباط احتمالی بین اوتیسم و ​​بول تریر وجود دارد. این نژاد به دلیل الگوهای رفتاری عجیب و غریب مشهور است. بسیاری از سگهای این نژاد رفتارهای OCD مانند تعقیب دم خود را نشان می دهند. اگرچه ممکن است این امر به اندازه کافی بی گناه به نظر برسد ، اما بسیاری از سگها چنان به این عمل اختصاص داده اند که باعث آسیب دیدگی بدن آنها می شوند.

رفتار عجیب و غریب سگی که دنبال دم خودش می رود

این مطالعه نشان داد که سگهایی که این کار را انجام می دهند دارای بسیاری از خصوصیات مشابه با انسانهای مبتلا به اوتیسم هستند. سپس ، در سال 2014 ، مطالعه دیگری نشان داد که انسان های مبتلا به اوتیسم و ​​بول تریرها دارای سطح بالاتری از هورمون ها هستند که نوروتانسین و کورتیکوتروفین آزاد می کنند.

این مطالعات به ارائه اطلاعات بیشتر در مورد اوتیسم به طور کلی کمک کرده است. داده های جمع آوری شده به محققان اجازه می دهد داروی جدید OCD تولید کنند که برای انسان و حیوان استفاده می شود.

نتیجه

سگ ها موجودات پیچیده ای هستند که مانند انسان ها قادر به ابتلا به اوتیسم هستند. اگر سگ شما علائمی را نشان می دهد ، بهتر است آنها را برای تجزیه و تحلیل بیشتر به دامپزشک ببرید.

داشتن یک سگ اوتیسم می تواند سخت باشد ، به خصوص اگر آنها همان سطح محبت شما را نشان ندهند. با این حال ، مهم است که شما قوی بمانید و در کنار سگ خود باشید. با چند تغییر کوچک ، می توانید خانه خود را به مکانی امن تبدیل کنید که سگ شما بتواند در آن رشد کند.

چگونه تشخصی دهیم سگ خوشحال است یا ناراحت؟

از نظر بیشتر صاحبان، سگ یکی دیگر از اعضای خانواده است. سگها کاملاً قادر به داشتن احساسات پیچیده همانند انسان هستند.

اگرچه آنها نمی توانند به جای خود صحبت کنند، اما آنها ویژگی هایی را نشان می دهند که به صاحبان آنها اجازه می دهد دقیقاً احساس خود را بدانند.

برای اطمینان از فعال بودن و سلامت ماندن آنها، مهم است که این سگ ها راضی نگه دارید. اما دقیقاً از کجا می دانید که آنها خوشحال هستند؟

سگ ها می توانند احساسات خود را از راه های مختلف برقرار کننداین وظیفه مالک است که مراقب این علائم گویایی نباشد . دانستن اینکه چگونه احساسات یک سگ را بخوانید به او خوشحال می شود و پیوند بین صاحب و توله سگ را تقویت می کند.

نشانه های یک سگ خوشحال

خوشبختی به طور کلی یک احساس آسان است که قابل تشخیص است. سگ ها می توانند از ساده ترین کارها بسیار هیجان زده شوند. جدا از هیجان بیش از حد آشکار و تکان دادن دم ، چند روش وجود دارد که می تواند تشخیص دهد سگ در کل خوشحال است یا خیر. در اینجا 5 نشانه وجود دارد.

1. خواب عمیق


خواب سگها بسیار بیشتر از انسان است. در حالی که چرتهای کوتاه در طول روز رخ می دهد، یک سگ خوشحال غالباً شبها می خوابد.

نه تنها این، بلکه آنها خوب خواهند خوابید. توانایی سگ در زمین دراز کشیدن و رها شدن به سرزمین رویایی نشانه بزرگی از احساسات او است.

سگهای شاد یک نقطه پیدا می کنند و بلافاصله شروع به خوابیدن می کنندیک شب خواب راحت نشان می دهد که آنها در مورد یک چیز استرس ندارند. وقتی بیدار می شوند باید پرانرژی ، هوشیار و بازیگوش باشند.

2. اشتهای سالم

برخلاف تصور عمومی، اشتهای یک سگ می تواند نشانه ای از عملکرد احساسی او باشد. سگ های سالم غذای خوبی خواهند خورد. آنها از هر وعده غذایی هیجان زده خواهند شد و بدون هیچ مشکلی آن را میخورند. 

اگر آنها شروع به کنارگذاشتن وعده های غذایی کنند یا در انتخاب غذا مورد علاقه خود بهانه بگیرند ، ممکن است ناراحت باشند. مهم است که میزان مصرف مواد غذایی آنها را کنترل کنید. سگهای بدون اشتها ممکن است از یک بیماری پزشکی یا به سادگی از غم و اندوه رنج ببرند.

3. خواستار توجه

سگها ذاتاً موجوداتی اجتماعی هستند. آنها صاحبان خود را بخشی از خانواده خود می دانند. 

جلب توجه نشانه بزرگی از خوشبختی است. این بدان معناست که سگ نگران چیز دیگری نیست. آنها می خواهند مدتی را در کنار خانواده خود لذت ببرند.

در حالی که برخی از نژادها به اندازه سایر نژادهای اجتماعی نیستند ، اما به طور کلی سگ ها به دنبال جلب توجه هستند. آنها وقتی از کار به خانه می آیند و می خواهند بلافاصله بازی کنند با هیجان استقبال می کنند.

4. حالت مو

وضعیت موهای سگ چیزهای زیادی را در مورد احساس آنها بیان می کند. موهایشان مشخص است که وقتی تنش دارند یا می ترسند، می ایستند. علائم مشابهی برای نمایش خوشبختی استفاده می شود. خز یک سگ شاد آرام و سالم خواهد بود. 

هنگامی که یک سگ تحت استرس است، موهای آنها ممکن است به طور منظم ریخته شوند . گلوله های خز در بین دوره های طبیعی ریزش می ریزند. مالکان باید همیشه ریزش آنها را کنترل کرده و وضعیت خز خود را بررسی کنند.

5. زبان بدن

یک سگ به طور غریزی از تمام بدن خود برای برقراری ارتباط استفاده می کند. روش های زیادی وجود دارد که می توان سگ را با دیدن بدن تا سر تا پا خوشحال کرد.

حالت سگ باید آرام و راحت باشد. چشمان آنها نباید خیلی بزرگ باز یا محکم بسته شود. دهان باید کمی باز باشد.

حتی به نظر می رسد برخی از سگها لبخند می زنند زیرا راحت و خوشحال هستند. حتی می توان از گوش برای تعیین احساسات استفاده کرد. بیشتر سگها در صورت خوشحالی گوش های خود را به عقب می کشند یا آنها را کاملا آرام می گذارند. به طور کلی ، یک بدن آرام و آرام به معنای زندگی شاد و نشاط است.

نشانه های یک سگ ناراضی

دقیقاً مانند انسان ها ، سگ ها می توانند غمگین و افسرده شوند. آنها می توانند اطراف را گریه و لگدمال کنند و شخصیتی کاملاً متفاوت از حالت عادی از خود نشان دهند.

این ناراحتی می تواند از موضوعات مختلفی ناشی شود، از جمله نگرانی های مربوط به سلامتی یا مرگ در خانواده. در هر صورت، دیدن این 5 نشانه نشانه این است که سگ توسط دامپزشک کنترل می شود.

1. پنهان شدن

به طور معمول ، سگ ها می خواهند در کنار خانواده خود باشند. وقتی سگی شروع به اجتناب از مردم و پنهان شدن می کند، ممکن است استرس عاطفی داشته باشد.

سگهای ناراضی مکانهایی برای تنها بودن پیدا می کنند. این شامل کمد ، تخت های زیر و هر جای دیگری است که می توانند تهیه کنند. حتی برخی می نشینند و رو به گوشه ای قرار می گیرند.

این رفتار باید در اسرع وقت رسیدگی شود. آنها ممکن است این کار را انجام دهند به دلیل مسائل بهداشتی که پنهان می کنند. در غیر این صورت ، این نشانه بزرگی از افسردگی است.

2. لیس زدن پنجه ها

لیسیدن پنجه ها رفتاری کاملاً طبیعی است. با این حال ، هنگامی که بیش از حد شود، ممکن است دلیلی وجود داشته باشد (مانند پنجه های خشک یا ترک خورده ) سگ این کار را انجام می دهد. این رفتار نوعی سازوکار مقابله ای است، شبیه مکانیکی که افراد انگشت شست خود را می پیچند یا ناخن های خود را گاز می گیرند.

اساساً، سگ سعی می کند خودش را آرام کند و راحت باشد. آنها به هر آنچه که باعث استرس آنها می شود توجه نمی کنند، در عوض این رفتار را برای مدیریت احساسات خود قایل می شوند.

گرچه این رفتار ذاتاً خطرناک نیست ، اما یک مسئله روانشناختی است که باید با آن کنار بیایید. بعضی از سگها از خوردن غذا به طور کامل اجتناب می کنند . آنها ممکن است شروع به حذف وعده های غذایی کنند زیرا علاقه خود به غذا را از دست می دهند و منجر به کاهش وزن می شود.

3. نوسان وزن

افزایش و کاهش وزن برای سگ سالم نیست. متأسفانه ، تغییرات اشتها در میان سگهای ناراضی بسیار شایع است.

بعضی از سگها از خوردن غذا به طور کامل اجتناب می کنند. آنها ممکن است شروع به حذف وعده های غذایی کنند زیرا علاقه خود به غذا را از دست می دهند و منجر به کاهش وزن می شود.

دیگران در غذا راحتی می یابند و از آن برای مقابله با احساسات غم انگیز خود استفاده می کنند. آنها بیش از حد غذا می خورند و اضافه وزن پیدا می کنند.

در هر صورت ، تغییرات چشمگیر می توانند به سلامت کلی سگ آسیب جدی وارد کنند. مهم این است که سگ را به دامپزشکی برسانید تا سگ دوباره به مسیر درست خود برگردد.

4. بی حالی

بی حالی مانند انسان ها نشانه بارز غم و اندوه است. در حالی که آنها زیاد می خوابند ، خواب زیاد خوب نیست. اگر حتی بعد از اینکه صاحب خانه از محل کار به خانه برگشت یا صبح بیدار شد ، به خواب ادامه دهد ، این نشان می دهد که سگ علاقه خود به بلند شدن را از دست داده است.

سگهای ناراضی نمی خواهند فعالیت زیادی داشته باشند ، در عوض خوابیدن و خوابیدن در طول روز را انتخاب می کنند. لذتی که قبلاً برای پیاده روی ، اسباب بازی و بازی داشتند ، از بین خواهد رفت.

5. غر زدن بیش از حد

غر زدن یا گریه در میان سگهای ناراضی معمول است. این یکی از معدود راه هایی است که آنها می توانند احساسات خود را به صورت کلامی برقرار کنند.

غر زدن اصلاً نباید بلند باشد. در واقع ، اکثر سگها از بلند غر زدن در اطراف صاحبان خودداری خواهند کرد زیرا به آنها یاد داده شده که در خانه پارس نکنند یا می خواهند از نشان دادن ضعف جلوگیری کنند.

صاحبان ممکن است در شب صدای ناله نرم را بشنوند این رفتار نشان می دهد که آنها از نظر عاطفی یا جسمی درد می کشند. 

اگر بیش از حد اتفاق بیفتد ، بهتر است سگ را توسط یک متخصص حرفه ای معاینه کنید.


خراشیدن گربه ها

خراشیدن یک رفتار کاملاً طبیعی و سالم است که اکثر گربه ها آن را انجام می دهند و این اهداف زیادی را دنبال می کند. گربه ها با خراشیدیدن، قلمرو خود را "علامت گذاری کنند". 

گربه ها همچنین دوست دارند پنجه های خود را در چیزی فرو ببرند تا یک کشش خوب و بدن کامل داشته باشند ، به خصوص پس از یک خواب طولانی. علاوه بر این ، گربه ها خراشیده می شوند تا ناخن های خود را در فرم خوب حفظ کنند و به ریختن غلاف های پنجه خود کمک کنند.

حتی اگر این امری طبیعی باشد، خراشیدن می تواند برای مالکانی که از داشتن فرش ، مبلمان و در بعضی موارد ، دیوارهای خرد شده بیمار هستند، دردسرساز شود. اما در اینجا چند نکته وجود دارد که می تواند کمک کند.

1. نیاز به خراشیدن را کاهش دهید

از آنجا که یکی از دلایلی که گربه شما را خراش می دهد تمیز کردن ناخن های شما است، می توانید به طور مرتب اصلاحات ناخن را انجام دهید تا گربه شما نیازی به خراش نداشته باشد. خودتان ناخن های گربه را کوتاه کنید یا با دامپزشک خود برای کمک مشورت کنید!

2. جاذبه را از بین ببرید.

معمولاً گربه ها سطح هایی را انتخاب می کنند که هنگام خراشیدن احساس خوبی داشته باشند. با تغییر در بافت سطح سعی کنید مناطقی را که گربه شما انتخاب کرده جذابیت کمتری داشته باشد.

 به عنوان مثال ، سعی کنید منطقه را با نوار چسب بپوشانید، در حالی که طرف چسبنده آن رو به بیرون باشد. برای رسیدن به این می توانید محصولات ساخته شده در بازار را بخرید، یا اینکه خودتان این کار را با بسته بندی یا نوار چسب انجام دهید. بیشتر گربه ها از چنین بافت هایی اجتناب کرده و به دنبال مکان های جدید برای خراشیدن می گردند.

3. به گربه خود جایی بدهید تا خراشیده شود.

اسکرچر بچه گربه را می توان از فروشگاه های حیوانات خانگی خریداری کرد و یا می توان آن را به راحتی از نخ، طناب یا بقایای فرش ساخت.

 خلاق باشید. گربه ها دوست دارند استراحت کنند و بالا بروند. چیزی را انتخاب کنید که گربه از آن لذت خواهد برد و آن را در فضای باز قرار دهید.

سعی کنید اسکرچر را درست در جلوی جایی که بچه گربه شما می خراشد قرار دهید. ممکن است بخواهید با مالیدن مقداری علف گربه روی آن جذابیت بیشتری ایجاد کنید.

4. در مقابل تمایل به اظهار گربه خود مقاومت کنید.

اگر همه این مراحل را امتحان کرده اید، زمان آن رسیده است که با یک متخصص تماس بگیرید. اغلب اوقات، شخصی که در رفتار گربه تبحر دارد می تواند به راحتی و به سرعت مشکلات شما را حل کند. اگر این مورد برای شما و بچه گربه پیگیر شما نیست، ممکن است با معضل روبرو شوید.


آموزش نشستن به سگ

آموزش فرمان نشستن به سگ یکی از دستورات آسانی است که می توانید به سگ خود آموزش دهید؛ تا در آینده بتوانید فرمان های بیشتر و سخت تری به سگ تان آموزش دهید.

با مطالعه این مقاله با آگاهی و به سادگی نشستن را به سگ تان آموزش دهید.

برقراری ارتباط با سگ 

در وهله اول رابطه صمیمی  با سگ تان ایجاد کنید تا با شما احساس راحتی داشته باشد. ارامش  و اخلاق خوب شما باعث می شود سگ تان راحت تر به آموزش تان پاسخ مثبت دهد و آن را یاد بگیرد. آرامش شما اشتیاق سگ را برای یادگیری افزایش میدهد.

و با جدیت و بد اخلاقی نتیجه بر عکسی می گیرید و در اکثر مواقع به نتیجه دلخواه نمی رسید.

انتخاب زمان مناسب

اگر قصد آموزش دارید و سگ تان با شما همراهی نمی کند؛ بهتر است این کار را به زمان دیگری موکول کنید چرا که در این صورت به نتیجه دلخواه دست نمیابید.

تشویق کردن سگ

اگر سگ به آموزش تان پاسخ مثبتی داد از تشویقی دادن به او غافل نشوید. با این کار اشتیاق او را برای آموزش هایی که در آینده بواهید به او بدهید حفظ خواهید کرد.

بطور کلی این روش جایزه دادن به سگ از موثر ترین روش ها است و سعی کنید زمان آموزش تشویقی موزد علاقه اش را بدهید.

آموزش فرمان نشستن به سگ

1. ایجاد محیط آرام

در ابتدای مقاله به این موضوع اشاره کردیم که سعی کنید زمانی آموزش دادن به سگ تان را شروع کنید که هم خودتان آرام باشید و هم سگ تان با شما همراهی کند و حواسش پرت نباشد؛ زیرا آموزش دادن به سگ صبر، حوصله و زمان زیادی نیازمند است.

2. حاضر کردن جایزه

مقداری غذا و یا تشویقی حاضر کنید. بهتر است تکه های غذایی کوچک آماده کنید چون قرار است در طول آموزش برای هر حرکت در جهت دلخواهتان به سگ تشویقی دهید.

3. نشان دادن تشویقی!!

قبلا گفیتم که یکی از بهتری روش ها برای آموزش دادن به حیوانات خانگی استفاده از تشویقی است. شما باید تشویقی را که اماده کرده اید به سگ نشان دهید.

سپس جایزه را نزدیک بینی او برده و به سمت بالا حرکت دهید. سگ تان جایزه را با چشمان و بینی خود دنبال می کند و در نتیجه این کار باعث می شود روی زمین بنشیند.

دقت داشته باشید که تشویقی را با فاصله زیاد از سر سگ نگیرید زیرا امکان پریدن سگ وجود دارد.

4. فرمان نشستن

زمانی که سگ تان با چشم دنبال تشویقی بود و به او با تحکم بگویید "بشین"

پس  از نشستن سگ به او تشویقی اش را بدهید. با او صحبت کنید و احساس رضایت از سگ را به او منتقل کنید.

علت استفراغ سگ ها

در ابتدا لازم است تفاوت ترش کردن و استفراغ را بدانید چراکه درمانشان متفاوت است.

 در ترش کردن، غذای هضم نشده به راحتی و بدون هیچگونه انقباض در ناحیه شکمی برگردانده می شود و وارد مری سگ می شود.

اما در استفراغ ناحیه شکم بصورت آشکارا منقبض می شود؛ افزایش آب دهان و قورت دادن زیاد از نشانه های استفراغ می تواند باشد.

استفراغ می تواند به دلیل ضربه به سر، مسمومیت و یا مشکلات گوارشی باشد. البته استفراغ همیشه نشانه بیماری نیست!

در صورت تکرر استفراغ حتما به دامپزشک مراجعه کنید تا علت استفراغ با آزمایش هایی مشخص شود و راحت تر برای درمان اقدام کرد.



دلایل استفراغ سگ ها

استفراغ کردن گاهی اوقات نشانه بیماری نیست. سگ ها ممکن است چیز نامناسبی بخورند و به دلیل طعم، عدم توانایی تحمل غذا یا...  استفراغ کنند. با این حال بیماری هایی که در اثر آنها ممکن است سگ استفراغ کند را در زیر آورده ایم:

  • انگل
  • دیابت شیرین
  • اسهال
  • بیماری های کبدی و کلیوی
  • ضربه به سر سگ
  • بیماری های مربوط به پانکراس
  • زخم در سیستم گوارشی
  • عفونت ها
  • سرطان
  • مسمومیت

زمان استفراغ سگ

اگر سگ تان کم استفراغ می کند و نیازی نمی بینید به دامپزشک مراجعه کنید؛ می توانید از درمان های خانگی استفاده کنید.

این درمان خانگی سه روزه به این صورت است که باید تمام آب در دسترس سگ را برای 6 تا 8 ساعت جمع کنید. اگر پس از 6 ساعت سگ تان استفراغ نکرد؛ به تدریج و کم کم به سگ تان آب دهید.

 پس از 12 ساعت اگر سگ تان استفراغ نکرد؛ کمی مرغ و پلو به سگ بدهید. و به تدریج از مقدار غذای کم شروع کنید و مقدار غذا را کم کم افزایش دهید. این کار را طی این سه روز انجام دهید و در صورت استفراغ نکردن سگ به تدریج غذای خودش را جایگزین کنید.


راهکار هایی برای جلوگیری از استفراغ 

رژیم غذایی سگ تان را یک دفعه تغییر ندهید. به تدریج و کم کم غذای جدید را برای سگ تان جایگزین کنید. تغییر ناگهانی موجب مشکلات در سیستم گوارشی سگ می شود.

به سگ تان استخوان ندهید؛ یا اگر می دهید استخوان پخته شده ندهید. چراکه ممکن است استخوان را به قطعات کوچک درآورند و بخورند. و سیستم گوارشی شان آسیب ببیند.

مراقب سگ تان زمانی که بیرون از خانه هستید باشید. ممکن است مواد غیر خوراکی بخورند و مسموم شوند.

اجازه ندهید سگ تان در میان زباله ها دنبال غذا بگردد. این ممکن است باعث ورم روده و معده سگ شود.